Βάλενσταϊν, Άλμπρεχτ Βέντσελ Εουσέμπιους φον-

(Albrecht Wenzel Eusebius von Wallenstein, Χερμάνιτς, Βοημία 1583 – Χεπ 1634). Βοημός στρατηγός. Μεγάλος στρατιωτικός ηγέτης και φιλόδοξος χαρακτήρας, έγινε πάμπλουτος χάρη σε έναν γάμο με μια πλούσια χήρα και σε πολλές κερδοσκοπικές επιχειρήσεις. Στις παραμονές του Τριακονταετούς πολέμου (1617) έθεσε στη διάθεση του Φερδινάνδου της Στυρίας (κατόπιν αυτοκράτορα) ένα μισθοφορικό στράτευμα που πολέμησε κατά της Βενετίας και τον επόμενο χρόνο ένα σύνταγμα θωρακοφόρων για να καταπνίξει την εξέγερση των Βοημών. Μετά τη συνένωση των γαιών του στο δουκάτο της Φρίντλαντ και αφού δημιούργησε σιγά-σιγά έναν διαρκώς μεγαλύτερο στρατό, το 1625 διορίστηκε αρχιστράτηγος της αυτοκρατορίας, το 1627 κατέλαβε το Μεκλεμβούργο, το Σλέσβιχ-Χόλσταϊν και τη Γιουτλάνδη και έλαβε τον τίτλο του δούκα του Μεκλεμβούργου και του κόμη του Σάγκαν. Επειδή όμως δημιούργησε υποψίες ότι έτρεφε υπερβολικές φιλοδοξίες, μετά τη νίκη του εναντίον του Χριστιανού της Δανίας και τη σύναψη της ειρήνης του Λίμπεκ (1629), του αφαιρέθηκε ξαφνικά η αρχιστρατηγία. Αφού ανακλήθηκε λίγο αργότερα (1632) στην ενεργό υπηρεσία από τον αυτοκράτορα, που βρέθηκε σε δύσκολη θέση εξαιτίας των νικών του Γουσταύου Αδόλφου, φάνηκε στην αρχή να αλλάζει προς το καλύτερο την πορεία του πολέμου, έπειτα όμως ηττήθηκε στο Λίτσεν (1632). Αποσύρθηκε τότε στη Βοημία και ανακλήθηκε πάλι από τον Φερδινάνδο Β’ για να σπεύσει σε βοήθεια του πρίγκιπα εκλέκτορα της Βαυαρίας. Επειδή όμως αρνήθηκε, προβάλλοντας ως δικαιολογία το ότι η εποχή δεν ήταν ευνοϊκή για την έναρξη μιας εκστρατείας και επειδή τώρα πια ήταν ύποπτος προδοσίας (ήταν βάσιμες, μεταξύ άλλων, οι επίμονες φήμες για διαπραγματεύσεις του με τους Σουηδούς), αντικαταστάθηκε για μια ακόμα φορά και δολοφονήθηκε τον Φεβρουάριο του 1934. Αργότερα, ο Β. αποτέλεσε το κεντρικό πρόσωπο μιας δραματικής τριλογίας του Σίλερ. Η προσωπικότητα του Άλμπρεχτ φον Βάλενσταϊν έχει εμπνεύσει πολλούς ποιητές.